Mensen laten je soms de meest vreemdsoortige voedsel eten. Insecten, kikkerbillen en ga zo maar door.
Nou vraag ik me wel eens af bij zo'n insect hoe schoon zijn die beesten, want in de natuur nemen ze het niet zo nou. En neem nou eens kikkerbilletjes... die kikkers hebben er de hele tijd mee zitten schijten en scheten mee gelaten en jij zit het op te eten... Ik wil het niet weten....
Moord en brand gillen ze en noemen het ook nog eens superfood! En let op mijn woorden, het zijn meestal vrouwen die jou iets aan willen smeren, zo'n geitenwollensok-type.

Nu hadden ze weer iets nieuws... kanarievoer! Ik was vol verbazing toen ik bij de Jumbo was en daar stond een vrouwtje met kanarievoer. Dat was ze aan het roerbakken!
Ik bleef op een afstandje kijken en zag dat mensen er aardig wat moeite mee hadden om die kleine korreltjes tussen hun tanden en kiezen weg te porren. Ik vroeg me trouwens af welke idioot nou op het idee kwam om kanarievoer te gaan eten.
Zal wel weer zo'n geitenwollensokkenfamilie zijn die geld nodig had en jou dit aan willen smeren en het gelijk superfood noemen.
Alleen al bij het woord superfood doet me denken aan films van Alfred Hitchcock!

Nou plaatsen ze die kraampjes zo... dat je er niet omheen kan. En aangezien ik in een scootmobiel zit, val ik nogal op en kan ik er niet zomaar omheen.
'Mevrouw, wilt u het ook eens proberen? Het is heel gezond.' Om dat mens niet teleur te stellen pak ik dan zo'n bakje aan. Na een paar hapjes vroeg ze: 'En hoe vind u het smaken?'

Nou is mijn commentaar vaak wat 'charmant' te noemen en vaak kan ik het niet laten om even lekker sarcastisch te zijn, maar wel op een nette manier als het niet te eten is. 'Ik vind het jammer dat ik geen kunstgebit heb. Dan had ik vanavond ook nog iets te kouwen!!! Maar wat kost zo'n pakje kanarievoer?'
De vrouw raakte lichtelijk geirriteert over mijn charmante opmerking en een paar omstanders moesten er wel om lachen.
'Dat is geen kanarievoer maar dat is quinoa.' 'In de dierenwinkel verkopen ze het ook en daar heet het gewoon kanarievoer. Maar ik begrijp best dat je er wat aan wil verdienen en het een leuke naam gaat geven. Maar dat is geen antwoord op mijn vraag. Wat kost zo'n zakje kana... eh kuinoa?' 'Dat heet geen kanarievoer maar quinoa.' Zei ze geïrriteerd. 'En zo'n zakje kost normaal €4,99, maar is nu in de reclame voor €4,75.'
'Sorry. Dan ga ik wel naar de dierenwinkel en haal daar wel kanarievoer oftewel kuinoa. Daar is het veel goedkoper.' 'Quinoa heet het! En het is geen kanarievoer!'

Nu werd het tijd voor me om verder te gaan, want ze werd boos. Maar ik riep nog even... 'Succes met je kanaries!'
Wel zag ik in mijn spiegeltjes mensen lachen...

Ik heb echt niet iets tegen iets nieuws, maar als ze het superfood gaan noemen, dan is het voor mij al einde oefening.